یادداشتی در عظمت و مظلومیت انقلاب اسلامی
- شناسه خبر: 2410
- تاریخ و زمان ارسال: 17 بهمن 1397 ساعت 06:45
- بازدید : 40 بازدید
- نویسنده: karafarin

چهل سال از روزهای عشق و شور (۱۲ تا ۲۲ ) بهمن ۵۷ گذشت:
به قلم : محمد حسین روشنک ، رئیس کانون کارآفرینان استان و دبیر جبهه مردمی مشهد برای همه
برای گروهای جمعیتی گوناگون که روزهای عشق و ایثار را برای تحقق پیروزی انقلاب خلق کردند، چگونه کف بزنیم ؟
آنان که در جریان انقلاب به دست مامورین شاه و یا بعد از انقلاب توسط تروریستها شهید شدند
- جماعتی که بعد از انقلاب به اعمال تروریستی روی آوردند و در نهایت زندانی ،کشته و یا فراری شدند
- پاکانی که در جبهههای دفاع مقدس به آسمان پر کشیده ،اسیر و یا جانباز و یا امروز پیر سرباز شدهاند
- کسانی که با حوادث یا مرگ طبیعی به دیار حق شتافتهاند و در نهایت آنان که ماندهاند تا بازماندگان انقلاب ۵۷ نام داشته و میانسالی و سالخوردگی را با عشق روزهای « ۱۲تا۲۲بهمن» تجربه میکنند هریک باید بگونه ای یاد شوند .
گویندگان و نویسندگان که خود از بازمانده گان دوران مبارزات انقلاب اسلامی هستند باید بگویند و بنویسند که چگونه بعد از سالها مبارزه و مطالبه گری مردم به رهبری خمینی کبیر نابودی رژیم شاه در روزهای «۱۲تا۲۲» بهمن ۵۷ خیلی زودتر از آن چه پیش بینی میشدرقم خورد و انقلاب به پیروزی رسید.
«قلم» که تحت تاثیر نارضایتی انقلابیون باقیمانده و نسلهای بعد از انقلاب «حاصل بدمدیریتیهای کشور در چهل سال گذشته که مشکلاتی در رسیدن به اهداف انقلاب ایجاد همان مشکلاتی که در فضای مجازی بزرگنمایی میشود»با اکراه در نوشتن همراهی و گلایه مند بود که چگونه برای جوانان تحصیل کرده بیکار امروز بنویسد انقلاب اسلامی زیباترین تحول اجتماعی خلق شده دوران معاصر توسط پدران و مادران، خواهران و برادران شما خلق شده است .
جوانانی که بعد از انقلاب به دنیا آمدهاند و یا آنانی که در دوران کودکی فقط مشتهای گره کرده و فریاد بر سر شاه و حضور پر شور مردم در استقبال از امام خمینی(ره) را ندیدهاند، از شرایط زندگی مردم قبل از انقلاب درک دقیقی ندارند و نمیدانند که چرا مردم ایران انقلاب کردند؟
به قلم گفتم تاریخ نویسان و قلم به دستان نیز نخواسته و یا نتوانستهاند گرسنگی واقعی مردم آن دوران که فقط حق داشتند بگویند «جاوید شاه» را ثبت و نقل کنند. آن زمان که تلگرام و شبکههای مجازی نبود تا شرایطی که منجر به انقلاب شد به نسلهای بعدی منتقل شود. جوانان امروز فقط شنیدهاند که امام خمینی(ره) گفته است آب و برق مجانی و با سینما و … مخالفت نمیشود. اشرافی گری و رانت و رانتخواری نخواهد بود.
آنانی که انقلاب را رقم زدند و حالا اکثریت شان در میانسالی و سالخوردگی به سر میبرند، هیچ گاه فکر نمیکردند کسانی که «بدون اطلاع و اجازه امام خمینی(ره)» سفارت امریکا را گرفتند و «لانه جاسوسی» خواندند و انقلاب آرام و عقلانی امام و امت را به تند روی کشاندند، برای گرفتن گرین کارت آمریکا به حفظ پرچم آن کشور متعهد شوند.
بازماندگان انقلاب خمینی(ره) نگرانند که نکند کسانی که بدون اطلاع و اجازه رهبر معظم انقلاب اسلامی به سفارت خانه کشورهای دیگر حمله و به آتش کشیدند . روزی در انگلستان و عربستان ساکن شوند.
انقلابیون هیچ گاه فکر نمیکردند که خیلی راحت خبرهایی مثل بردن ۳هزار میلیارد تومان توسط یک مقام ارشد بانکی به کانادا به گوش برسد و یا خبر از نامشخص بودن سرنوشت میلیاردها تومان اموال بانک سرمایه و معلمین زحمتکش منتشر شود ، آن نسل تصور نمیکردند که کشور در مدت ۷سال ۷۰۰میلیارد دلار درآمد نفتی داشته باشد، اما مشخص نباشد که درآمدها کجا هزینه شد؟ انقلابیون و نسلهای بعد از انقلاب متعجبند که وقتی قرآن کریم گفته است در سالهایی که محصول و درآمد زیاد است به فکر زمانهای کم محصولی و سخت باشید. چرا دولتیهای نهم و دهم از درسی که در سریال حضرت یوسف(ع) به مردم دادند، خود پیروی نکردند ؟ چرا از آن ۷۰۰میلیارد دلار برای امروز که ترامپ کشور را تحت تحریمهای سخت اقتصادی قرار داده است، ذخیره نکردیم؟
قلم گفت کسانی که بعد از انقلاب به دنیا آمدهاند، نمیدانند که خانوادههای بسیاری قبل از انقلاب در روستاها فقط با فروش چند تخم مرغ خانگی که در حیاط خانه شان تولید میشد، امرار معاش میکردند .برای جوانان امروز نگفته و ننوشته ایم که خوردن پلو، گوشت، مرغ و حتی تخم مرغ برای مردم عادی ممکن نبود و فقط به اربابان تعلق داشت. نسلهایی که بعد از انقلاب به دنیا آمدهاند از کجا بدانند که بسیاری از خانوادههای پر جمعیت ایرانی اگر خیلی خوش شانس بودند میتوانستند در طول سال یک راس گوسفند پروار و تمام زمستان را با چربی و گوشت خشک یا قرمه شده همان یک گوسفند به پایان برسانند؟
مگر آنها باور میکنند که قبل از انقلاب فقط یک یا دو بار در طول سال و آن هم شب عید نوروز یا عید فطر مردم ممکن بود پلو بخوردند. امروز که ویترین مغازهها پر از هزاران لباس با انواع برندهای داخلی و خارجی و غیربرند است، مگر ممکن است باور کنند «قبایی» که برادر بزرگتر میپوشید را سال بعد پشت و رو میدوختند تا برادر کوچکتر در شب عید، به عنوان لباس نو بپوشد؟
آیا نسلهای بعد از انقلاب باور میکنند که قبل از انقلاب یک مرد کشاورز مخلص و پاک روستایی بهاندازه یک گاونر صحرا ارزش داشت؟ بله یک مرد با خانواده شش یا هفت نفره از صحرا بهاندازه یک گاو سهم میبرد و باید یک سال با درآمدی که معادل درآمد یک «گاونر » که «گاوبند» یا «گاو صحرا » خوانده میشد، زندگی میکردند. چه کسی باور میکند که آن زمان خوردن میوه غیر فصل امری غیر عادی و برای بسیاری غیر ممکن بود. اصلا خرید میوه در غیر فصل چه معنا نداشت.
قلم که شرایط اقتصادی جامعه بخصوص روستائیان قبل از انقلاب را بیاد میآورد اضافه کرد کمبودها و سختیهای آن زمان بسیار بود و قابل مقایسه با کمبودهای حالا نبود آن دوران اگر فقیری به در خانه ای مراجعه میکرد و صاحب خانه یک چهارم قرص نانی به او میداد هنگام دور شدن تا چند صد متر دعا میکرد اما حال اگر فقیری مراجعه کند و صاحب خانه به جای یک چهارم نان، چند قرص نان به او بدهد قبول نمیکند و میگوید پول بدهید .
قلم با کمی ناراحتی نوشت؛ بله آن زمان دوران شاه بود ،اما حالا در نظام جمهوری اسلامی چرا باید مردم روستا و حاشیه شهرها تحت فشار زندگی باشند؟ مگر نه اینکه اینجا جمهوری اسلامی برخواسته از انقلاب امام و مردم ایران است؟ ایرانی که هم آن زمان و هم این زمان درآمدهای خدادادی بسیار دارد ،ایرانی که بعد از انقلاب توانسته قدرت اول نظامی منطقه باشد، ایرانی که توانسته بهترین امنیت را در منطقه داشته باشد ، ایرانی که خود را در جمله معدود کشورهای اتمی دنیا قرار داده است، ایرانی که سهم زیادی در افزایش و تولید علم در دنیا دارد، ایرانی که مغزهای بزرگی که توانستهاند دنیا را به جایی رسانده و جایی برای خود در دنیا از جمله «ناسا» بازکنند را در خود پرورش داده است، ایرانی که توانسته در منطقه صاحب نفوذ اول باشد، ایرانی که …. دارد و میتواند داشته باشد، چرا نباید مردمی شاغل ، شاداب و امیدوار داشته باشد؟
در سالهای اول پیروزی انقلاب، چه کسانی و با چه انگیزه ای با زالو صفت خواندن و مرفه بی درد نامیدن کارآفرینان باعث شدند سرمایههای انسانی و مالی از کشور فراری شوند؟ چرا عده ای را به دلیل داشتن سرمایه و کارخانه زندانی و اعدام کردند؟ تاثیر آن تندرویها که الگو گرفته از عقاید کمونیستی بود، امروز با بیکاری جوانان خود را نشان میدهد سهم ایجاد اشتغال همان کارآفرینان فراری، زندانی و اعدامی بخشی از همین جوانان بیکار امروز است .
چرا حالا که دلسوزان انقلاب اسلامی متوجه اشتباهات گذشته در حوزه کارآفرینی و سرمایه گذاری شدهاند، تلاش نمیکنند با ایجاد احترام و اطمینان برای سرمایه گذاران و کارآفرینان اشتغال، امید و شادابی را برای جامعه بویژه جوانان رقم بزنند؟
چرا خط و خط بازیهای سیاسی مدیریت اقتصادی، کشور را چندپاره کرده و باعث شده ایم جمعیت کمی از مدیران مورد اعتماد کارآفرینان و مردم باشند؟ چرا طوری شده که مردم هر شب منتظر افشای خبر یک فساد بزرگ دیگر هستند؟
به قلم گفتم نوشتن از قبل و بعد انقلاب اسلامی کار من و تو نیست و قطعا در این یادداشتهای بی سر و ته نمیگنجد. باید قلم به دستان و گویندگان منصف از آنچه قبل از انقلاب بودیم و آنچه میتوانستیم باشیم ولی تلاش نکردیم که باشیم بگویند و بنویسند تا نسلهای گذشته و آینده بیشتر بدانند انقلاب اسلامی در ذات خود بجز پاکی و صداقت و یک دلی نداشت. باید بگویند که اشکالی اگر هست که بسیار هم هست مربوط به ندانستن قدر صداقت انقلاب وانقلابیونی که در «۱۲تا۲۲بهمن۵۷» به اوج صفا و صداقت رسیده بودند، است .
بهتر است این یادداشت را به یاد و عظمت انقلاب اسلامی و مردمی که انقلاب کردند اما «مدیریتهای اشتباه چهل ساله» باعث شده آهسته برای آنها کف بزنند به پایان برده و با خط درشت بنویسیم؛
زنده باد انقلابیون آرام و عاقل و پاینده و معتدل ۵۷
زنده باد نظام برخواسته از انقلاب امام و امت در ۲۲ بهمن ۵۷