برای حل مشکلات این روزهای اتاق بازرگانی، جای اعتدال و گفتگو خالی است

شافعی در اتاق بازرگانی رئیس و مدیری مدبر و معتدل بود.

شافعی در حوادث خود را نمی‌باخت و در اعتراضات مردم، اگرچه معترض بود، اما خودباخته چند شعار خیابانی و تشویق رسانه‌های خارجی نشد.

شافعی اتاق و خود را درون نظام جمهوری اسلامی تعریف می‌کرد؛ لذا اگرچه بیش از دیگران که به حزب‌ها متوسل هستند به ناهنجاری‌های اقتصادی دولت‌ساخته، اعتراض داشت اما اعتراض خود را نه از زبان مخالفین نظام، بلکه از درون نظام و جایگاه اتاق بیان می‌داشت.

مشی شافعی موجب شده بود مدیریت مدبرانه او را موافقین و مخالفین به خوبی بپذیرند؛ لذا بسیاری چون بنده، که منتقد شافعی بودیم، در برابر رفتار معتدل شافعی بهانه‌ای برای مقابله با او پیدا نمی‌کردیم.

امروز که اتاق بجهت همراهی بعضی جریانات سیاسیِ موافق و مخالف به سرنوشتی گرفتار شده که یا باید از رای اکثریت اعضای خود عبور کند تا بتواند ماموریت مشاور سه قوه خود را ایفا نماید و یا با به چالش کشیدن جایگاه حاکمیت و نظام با کسب حمایت جریانات سیاسی که در حوادث پاییز گذشته مخالفت خود را از رسانه‌های خارجی اعلام نکرده بودند، از رای اکثریت اعضای خود دفاع نماید که در این صورت مشخص نیست ماموریت مشاوره سه قوه بودن اتاق چه خواهد شد.

برای برون رفت از شرایط امروز اتاق، تکیه بر حمایت تفکرات سیاسی و رای اکثریت اعضا کفایت نمی‌کند، ضمن اینکه آنچه تا کنون برای رد صلاحیت و ابطال رای اکثریت از طرف مقابل اعلام شده، واقعا قانع کننده نیست، مگر اینکه دلایلی وجود داشته که اعلام نشده باشد.

بنظر می‌رسد تنها راهِ رسیدن اتاق به آرامش، مذاکره نمایندگان حاکمیت با هیئت رئیسه منتخب و بیان دلایل قانع کننده غیر سیاسی (نه چند پیام فضای مجازی برای رد صلاحیت) و یا شنیدن صحبت‌های اثبات کننده هیئت رئیسه و رئیس منتخب مبنی بر اینکه بخشی از فعالین اقتصادی و هیئت رئیسه اگرچه منتقد روش‌های اداره کشور بویژه در حوزه اقتصاد از درون نظام هستند، اما یقیناً مدافع نظام جمهوری اسلامی ایران بوده و خواهند بود.

بعنوان عضوی کوچک از هیئت نمایندگان، از طرفین مخالف و موافق هئیت رئیسه منتخب، تقاضا دارم بیش از این، اتاق بازرگانی را درگیر مسائل سیاسی و گروهی نکنند.