نگاهی به فرصت‌ها و چالش‌های خط آهن خواف-هرات از زبان رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق مشهد:

حسین محمدیان در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به راه‌اندازی راه آهن خواف-هرات اظهار کرد: قاعدتا زیرساخت حمل و نقل به خصوص راه آهن برای هر کشوری می‌تواند مفید باشد. به خصوص برای افغانستان که می‌تواند با این راه آهن به چابهار و بعد از آن به هند و اروپا متصل شود، حتی این راه آهن برای ارتباط با چین هم بسیار مفید است.

طول این راه آهن ۲۲۶ کلیومتر است که ۱۷۷ کیلومتر آن در خاک ایران و ۱۴۹ کلیومتر آن در خاک افغانستان است و ساخت آن حدود ۱۵ -۱۶ سال طول کشیده است، بخش عمده‌ای از هزینه‌های این پروژه بر عهده کشور ما بوده و با توجه به زمان زیادی که صرف شده تا این پروژه به بهره‌برداری برسد باید از جزیره‌ای عمل کردن در این حوزه پرهیز کنیم. چنین پروژه‌ای اگر در سایر کشورها کلید می‌خورد، ظرف یک یا دو سال به بهره‌برداری می رسد وگرنه مستهلک می‌شود.

از واگن و لوکوموتیو غافل نشویم

چالش‌هایی پیش روی استفاده هرچه بهتر از ظرفیت این راه آهن وجود دارد، یکی از این چالش‌ها بحث لوکوموتیو و امکانات ریلی راه آهن است، با توجه به محدودیت‌هایی که داریم برای حمل و نقل ریلی به آسیای میانه با مشکل واگن مواجهیم که این واگن‌ها وارداتی هستند و کشورهای طرف مقابل ما خیلی کشورهای قانونمندی نیستند و معمولا واگن‌ها دست شرکت‌های خصوصی است که این شرکت‌ها هم فساد زیادی دارند.

برای استفاده از ظرفیت‌های این راه آهن باید به مباحث زیرساختی مثل واگن و لوکوموتیو توجه ویژه‌‎ای نشان دهیم، مساله بعد این است که دولت جدید افغانستان در رفتار و گفتارش با قاطعیت بیشتری این امکانات را در اختیار ایران قرار دهد، همان طور که می‌دانید این خط آهن مجددا راه‌اندازی شده چراکه بخشی از آن قبل از اینکه طالبان به صورت رسمی در افغانستان روی کار بیایند تخریب شده بود و حالا دوباره تعمیر و راه‌اندازی شده است. بنابراین باید توجه داشته باشیم که از منابع خود استفاده بهینه کنیم.

بخشی از مشکلات ما در تجارت با افغانستان داخلی است

اگر ما واقعا بخواهیم چشم‌اندازی برای صادرات با افغانستان ترسیم کنیم این تجارت باید دو طرفه باشد، در بخش معادن، گوهر سنگ‌ها و محصولات کشاورزی باید از ظرفیت‌هایی که کشور افغانستان دارد استفاده کنیم، اما در حال حاضر بخشی از مشکلات ما در تجارت با این کشور داخلی است چرا که جایگاه افغانستان را اقتصادیون ما و کسانی که در امر صادرات تصمیم‌گیر هستند درک نکردند و مشکلاتی که صادرکنندگان ما در ارتباط با افغانستان با آن مواجه هستند به مشکلات داخلی برمی‌گردد، مثلا یکی از دغدغه‌های آن‌ها این است که می‌گویند ما هنگامی که به این کشور صادراتی انجام می دهیم هیچ دلاری دریافت نمی‌کنیم اما بانک مرکزی ما را را موظف می‌کند که باید با دلار رفع تعهد ارزی خود را انجام دهیم و همین مساله باعث شده صادرکنندگان در تجارت با افغانستان دچار چالش‌هایی شوند.

سال گذشته ما حدود ۱ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار به افغانستان صادرات داشتیم که پیش‌بینی خودمان برای سال جاری رقمی حدود ۳ میلیارد دلار بود، در حالی که در ۴ ماهی که از سال گذشته نتوانستیم به چشم‌انداز اهداف خود برسیم که بخشی از آن به دلیل موانع داخلی است.

باید با توافق با مقامات استانی مسیر صادرات به افغانستان را تسهیل کنیم

ما در استان خراسان رضوی بتوانیم با مقامات محلی به این نتیجه برسیم که راه صادرات به افغانستان را تسهیل کنیم و به مسئولان کشور و بانک مرکزی بقبولانیم که صادرات به افغانستان چه قدر می‌تواند برای خراسان رضوی مفید باشد، بر اساس آخرین آمار حدود ۶ میلیون افغانستانی در ایران زندگی می‌کنند که با بهره‌گیری از چنین فرصتی می‌توانیم هرچه بهتر و بیشتر به چشم‌انداز مد نظرمان در تجارت با افغانستان دست پیدا کنیم.