محدودیت برای برندینگ ایران؛ بزرگترین آسیب پیمان‎سپاری ارزی

دبیر انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی گفت: بزرگ‌ترین آسیب بخشنامه پیمان‌سپاری به برند، عدم تداوم حضور برندهای ایرانی در بازارهای اطراف است.

 

امیرمهدی مرادی در گفت‌وگو با ایسنا-‌منطقه خراسان، در خصوص بخشنامه پیمان‌سپاری، اظهار کرد: زمانی که صادرات صورت نگیرد، عملا بازار از دست می‌رود و بلافاصله رقبا جایگزین می‌‎شوند که بازگرداندن این بازار به راحتی نخواهد بود، در نتیجه برند از بین می‌رود و برندی که نمی‌تواند باثبات در بازار حضور داشته باشد، عملا از دست خواهد رفت.

 

وی با بیان اینکه مشکل ما تنها بخش پیمان‌سپاری نیست، عنوان کرد: پیمان‌سپاری یک مشکل بوده و اینکه ارزش گمرکی کالاها درست تعیین نشده، یک مشکل بدتر است. به طور مثال کالا دو دلار ارزش دارد و باید تعهد دهد که کالایی به ارزش ۴ دلار صادر کرده که فرد دو جانبه ضرر می‌کند. ارزش کالای صادراتی او زیاد نبوده و باید با دلاری که در بازار آزاد ۱۳ یا ۱۴ تومان است، از بازار خریداری کند و ۹ تومان تحویل دهد به این دلیل که اینجا به ریال می‌فروشد.

 

مرادی بیان کرد: این بخشنامه بسیار خوب، عاقلانه و منطقی بود، اگر ما شرایط مراودات بانکی با تمام دنیا را داشتیم. زمانی که ما این شرایط را نداریم، این بخشنامه مفهوم پیدا نمی‌کند. ما با کشورهای آسیای میانه، افغانستان و عراق مراودات داریم که از ابتدا با آن‌ها مراودات بانکی نداشتیم به این دلیل که بانک‌های مناسبی ندارند.

 

دبیر انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی گفت: تجاری که در حال کار با ایران بوده، به قدری زرنگ هستند که در ایران جنس را به ریال خریداری می‌کنند که در این صورت دلاری وجود ندارد و واحدهای تولیدی ما به این شکل زیان می‌کنند. اگر هم نفروشد، چه کاری می‌توانند انجام دهند؟ وقتی نمی‌تواند به صورت دلار بفروشد، چاره‌ای ندارد و مجبور است که به صورت ریالی به فروش برسانند.

 

وی ادامه داد: اگر راهکاری برای آن‎‌ها فراهم می‌کردیم که می‌توانستند دلار تحویل بگیرند، مشکلی وجود نداشت. در این شرایط اگر بخواهیم همین تولید و صادرات را هم نداشته باشیم، دچار مشکل می‌شویم. در حال حاضر قیمت‌ها به جایی رسیده که قشر متوسط نیز در بسیاری از موارد توان خرید ندارد.

 

مرادی با اشاره به اینکه  تنها شانس برای صنایع باقیمانده که بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند، صادرات است، تصریح کرد: خود ما این صادرات را به نحوی متوقف کردیم. در شرایطی که ما با مناطق دیگر مراودات ارزی نداریم، این راهکاری نبوده که بخواهند در حال حاضر آن را به وجود آورند. اگر این کار را هم نمی‌کردند، مشکلی که وجود داشت این بود که به دلیل ارزان‌تر بودن نرخ در ایران بسیاری از کالاهایی که اکنون برای مردم خودمان حیاتی است، صادر می‌شد اما در حال حاضر صادرات این کالاها ممنوع شده است.

 

دبیر انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی در خصوص احتمال انجام تخلفات از سوی صادرکنندگان، عنوان کرد: این امر بعید نخواهد بود اما اینکه صادرکنندگان بخواهند کم اظهار کنند، بعید است. تنها اتفاقی که رخ می‌دهد، این است که کارت‌های مربوط به افراد غیرمتخصص، تحت عنوان کرت‌های یکبار مصرف، ممکن است مورد سوء‌استفاده واقع شود، یعنی از این کارت‌ها استفاده کرده و به واسطه آن‌ها، تعهد می‌دهند اما هیچ زمانی برای کالایی که خارج شده و تعهدی که داده شده، پاسخگو نخواهند بود.

 

وی اضافه کرد: البته اتاق بازرگانی به شدت این موضوع را مراقبت می‌کند اما به هر حال این چیزی نیست که اتاق صد در صد در آن نقش داشته باشد. بالاخره کارت‌هایی وجود دارد، با این وجود تعداد آن‌ها روز به روز کمتر می‌شود. دولت بخشنامه‌های را داده که قوه‌قضاییه عملا امکان واگذاری کارت بازرگانی را به صورت وکالتی حذف کرده که کار سخت شده است اما در نهایت تنها راهی که مانده این است که یا باید صادرات را کاملا قطع کرده و یا از همین مسیر استفاده کنند.

 

مرادی گفت: با این وضعیت هم ارزش کالایی که صادر می‌شود غیر واقعی است و هم تعهداتی که دولت اجبار می‌کند تا انجام شود، تعهدات کاذبی است. دولت ممکن است در مقطعی عده‎ای را با این عنوان بگیرد که به تعهدات خود عمل نکردند اما این پل نمی‎شود زیرا خود دولت می‌داند که این افراد دلاری نگرفتند که بخواهند تحویل دهند. به این شکل به جای اینکه به مسئله پرداخته شده و مشکل به درستی حل شود، صورت مسئله پاک می‌شود.

 

 

 

دبیر انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی با بیان اینکه بزرگ‌ترین آسیب این بخشنامه به برند، عدم تداوم حضور برندهای ایرانی در بازارهای اطراف است، تصریح کرد: ما نمی‌توانیم حضور مداوم داشته باشیم به همین دلیل نمایندگی‌های فروش ما غیر فعال می‌شوند که در این صورت رقبا به سرعت بازار را از چنگ ما در می‌آورند و حتی ممکن است با نماینده‌های فروش ما طرف قرارداد شوند و اگر بازار از دست ما خارج شود، هزینه برگشت به آن بازار بالا بوده و انرژی مضاعفی نیاز دارد.