رمز‌گشایی از هویت صادرکنندگان نوظهور
- شناسه خبر: 2909
- تاریخ و زمان ارسال: 9 خرداد 1398 ساعت 05:56
- بازدید : 32 بازدید
- نویسنده: karafarin
گزارشی از آسیب‌های فعالیت ۶۴٠٠ صادرکننده تازه‌وارد
سرپرست سازمان توسعه تجارت ایران می‌گوید: پارسال ۶۴٠٠ صادرکننده جدید وارد کارزار صادرات کشور شده‌اند که پیش از این سابقه‌ای در تجارت خارجی نداشته‌اند. رقابت تازه‌واردها با صادرکننده‌های اصیل، برنده شدن تازه‌واردها در این میدان و خانه‌نشین شدن قدیمی‌های صادرات کشور از تحلیل‌های پر‌تکرار این روزهاست. در جلسه اخیر صادرکنندگان خراسان رضوی با استاندار نیز مشابه این صحبت‌ها را به وفور شنیدیم. موضوع وقتی جالب‌تر می‌شود که به یاد بیاوریم بخشی از ارز حاصل از صادرات -که در رقم میلیاردی آن اختلاف نظر وجود دارد- به هیچ‌شکلی به کشور برنگشته است.سؤالاتمان متعدد است. آیا شما می‌توانید به خودتان بقبولانید که تازه‌واردها، فرایند پیچیده صادرات شامل بازاریابی در کشور بیگانه، تأمین کالا، حمل‌و‌نقل و… را در عرض چند ماه به دست بگیرند و رقیبان قدیمی و بازارشناخته خود را از میدان صادرات به در کنند؟ اصلا سر‌و‌کله این تازه‌واردها از کجا پیدا شد و چه بر سر اقتصاد و تجارتمان آورد؟
پنجمین پیامد
زمان را به عقب برمی‌گرداند، به ٢۵ فروردین پارسال، ۵ روز پس از اعلام نرخ دستوریِ ۴٢٠٠ تومان برای هر دلار. رئیس اتحادیه صادرکنندگان خراسان رضوی از نامه‌ای می‌گوید که خطاب به سیاست‌گذاران دولتی نوشته و در آن نسبت به ۵ پیامد این تصمیم هشدار داده و گفته بود: ارزی که تصور می‌کنید از محل صادرات به کشور بر می‌گردد، در عمل برنمی‌گردد. حدود ۴۵ میلیارد دلار صادرات خواهید داشت که دست‌کم ٢۵ میلیارد دلار آن بازنخواهد گشت. پیامد دوم این است که برای واردات کالا ارز ۴٢٠٠ تومانی می‌دهید اما وقتی کالا وارد می‌شود، با نرخ ارز دولتی دست مردم نمی‌رسد و سود آن به جیب عده‌ای خاص می‌رود. سوم اینکه درآمدهای مالیاتی از محل صادرات محقق نخواهد شد. چهارم اینکه در جریان تعهد ارزی، عده‌ای از صادرکننده‌های قَدَر از صادرات دور و برندها نابود می‌شوند.پنجمین پیامدی که محمد‌حسین روشنک یادآوری می‌کند، به سؤال ما در این گزارش ارتباط مستقیم دارد: یک عده بازرگان جدید یا دست‌کم با اسم جدید در حوزه صادرات و واردات پیدا می‌شوند که در‌به‌در دنبالشان می‌گردید و پیدایشان نمی‌کنید.او منظورش را این‌طور باز می‌کند: یک گروه از صادرکننده‌های پارسال، آن‌هایی بودند که کارت بازرگانی داشتند اما تجربه چندانی در صادرات نداشتند. راحت‌تر بگویم این گروه از صادرکننده‌ها، گوشتشان زیر دندان برخی سازمان‌ها گیر نکرده بود، بنابراین بی‌محابا صادرات کرده‌اند و حالا زیر بار تعهدات بانک مرکزی و سازمان امور مالیاتی مانده‌اند. گروهی از صادرکننده‌های قدیمی و نمونه در این مرحله عقب نشستند، چون عواقب کار را می‌دانستند. او با اشاره به ترویج صادرات با کارت‌های اجاره‌ای اضافه می‌کند: بروید در پایانه‌های صادراتی مثل راه‌آهن مشهد و وفور استفاده از کارت‌های اجاره‌ای را ببینید. کارت به اسم یک روستایی، کارگر بنایی یا فردی ساکن حاشیه شهر است. طبق ضوابط، کارت گرفته‌اند و آن را به نرخ ۵٠ تا ١٠٠ هزار تومان اجاره داده‌اند و صادرات به اسم آن‌ها انجام می‌شود. امور مالیاتی دنبالشان است تا پیدایشان کند. به فرض که در روستایی دور‌افتاده یا حاشیه شهر آن‌ها را پیدا کند، چه‌کار می‌تواند بکند؟
١٠٠ بخش‌نامه خلق‌الساعه
یعنی کسی از فراوانی صادرکننده‌های بی‌شناسنامه، چرایی و تبعات آن اطلاع ندارد؟ رئیس اتحادیه صادرکنندگان استان می‌گوید: گمرک، مالیات و تمام مسئولان از این موضوع خبر دارند. طبق ضوابط کنونی، اتاق‌های بازرگانی موظف به صدور کارت‌های اجاره‌ای هستند. هر‌چند در خراسان رضوی این کار انجام نمی‌شود اما چه فایده، کارت‌های اجاره‌ای در کهگیلویه و بویر احمر، اصفهان و دیگر استان‌ها صادر و در مشهد استفاده می‌شود.
روشنک با اشاره به صادر شدن حدود ١٠٠ بخش‌نامه خلق‌الساعه و بی‌مطالعه در مسائل مرتبط با ارز و تجارت در سال ٩٧ اضافه می‌کند: ٣٠ میلیارد دلار صادر کردیم که ارز آن برنگشت، ٢۵ میلیارد دلار برای واردات دادیم اما کالایی نیامد. صادرات برخی کالاها ناگهان ممنوع و برندهایمان نابود شد. همان چیزهایی که پیش‌بینی کرده بودیم مو‌به‌مو اتفاق افتاده است. پیش‌بینی‌هایمان نه از علم غیب بلکه از روی تجربه بود.لابد سؤال بعدی‌‌تان این است که پس از یک سال آزمون و خطا، رویه‌های صادراتی اصلاح شده است یا نه. آخرین خبرمان همان است که اول خرداد اعلام کردیم. بخش‌نامه جدید بانک مرکزی قدری از عیب‌های گذشته را اصلاح کرده است اما فعالان اقتصادی همچنان از کاستی‌هایش گلایه‌مندند.
سوءاستفاده‌چی‌های حرفه‌ای
بیایید منصف باشیم و میان صادرکنندگانِ نوظهور، تفکیک قائل شویم. به زعم نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران، تازه‌واردها ٢ دسته‌اند: صادرکنندگان نوپا و صادرکنندگان سایه. با گروه نخست کاری نداریم. آن‌ها کارآفرینان جوان و واحدهای تولیدی‌ای هستند که تازه به بهره‌برداری رسیده‌اند. اما گروه دوم؛ پدرام سلطانی برای توصیفشان از اصطلاح سوءاستفاده‌چی‌های حرفه‌ای استفاده می‌کند و می‌گوید: آن‌ها صیادانی ماهرند که از هر آب گِل‌آلودی ماهی می‌گیرند. زمانی آب گل‌آلود آن‌ها در واردات جانمایی شده است، بار دیگر در ثبت شرکت‌های کاغذی برای فرار از مالیات، گاهی هم در صادرات.
http://shahraraonline.ir/shahrara/page,1398,3,9,1,02.html
شهرآراء آنلاین
۹/۳/۹۸
