«تعهد ارزی» سنگ پیش پای صادرکنندگان| تکلیف تجارت با افغانستان را روشن کنید

تفکیک صادرات بومی

محمدحسین روشنک، رئیس کمیسیون تجارت اتاق مشهد: در عرصه صادرات و سیاست‌گذاری‌ها با یک تقسیم‌بندی درست مواجه نیستیم لذا در این راستا بهتر است که مسئولان امر، صادرات بومی را از بحث صادرات شرکت‌های بزرگ دولتی تفکیک کنند.

بخشی از صادرات این استان مربوط به پتروشیمی و فولاد است که در زمره دولتی‌ها و خصولتی‌ها می‌گنجد، لذا نباید صادرات محصولات کشاورزی و داروهای گیاهی را با این اقلام پیوند زد.

درواقع کالاهایی که ارزبری ندارند نباید تعهد ارزی داشته باشند لذا چالش امروز ما در نوع سیاست‌گذاری‌هایی است که اقتضائات هر بخش را مورد بی‌توجهی قرار می‌دهد.

حاکمیت دولت بر تجارت زمانی محقق می‌شود که تجارت آزاد باشد و صادرکنندگان یا واردکنندگان باید صادرات و واردات کالا را با همان ارزی که در بازار است انجام دهند، صادرکنندگان فقط باید ثابت کنند که ارز به کشور آورده‌اند و دیگر نرخ آن مهم نیست.

چه دلیلی برای دخالت دولت در نرخ ارز یا این‌که صادرکننده با چه نرخی این ارز را به کشور آورده است وجود دارد؟ صادرکننده با ریال خریدوفروش می‌کنند پس چرا باید تجار ایرانی صادرات خود را به افغانستان با دلار انجام دهند؟

تجار در خصوص صادرات کالا به افغانستان چون قادر به آوردن ارز نیستند بیشتر تمایل به انجام صادرات ریالی دارند و در این شرایط به نفع بانک مرکزی است که اجازه دهد صادرات ریالی به افغانستان انجام گیرد، زیرا صادرات ارز از کشور انجام می‌گیرد که مطلوب نیست.

بانک‌های ایران دلار را از صادرکننده قبول می‌کنند، بانک‌های تاجیکستان و روسیه نیز همین‌طور اما کارمزد بانک‌های ایران در قبال پذیرش دلار، چندین برابر نرخ دلاری است که توسط قاچاقچی فروخته می‌شود، یکی از دلایل اصلی کاهش صادرات خراسان رضوی به افغانستان نیز همین تبادل ارز بوده است.