ائتلاف + تعهد = رعایت اخلاق

این روز‌ها در سراسر کشور از جمله خراسان رضوی، ائتلاف‌هایی برای انتخابات اتاق بازرگانی شکل گرفته که لزوماً اعضای ائتلاف همفکر و هم‌جهت نیستند.

اصلاً نمی‌توانند هم‌جهت باشند چون از چهار حوزه بلکه ده حوزه فعالیت اقتصادی که منافع متضاد یکدیگر دارند در یک گروه جمع شده‌اند، پنج نفر صنعت، سه نفرکشاورزی، دو نفر معدن و پنج نفر تجارت و حمل و نقل.

مثلاً معدن کاران مدعی هستند که چرا باید تولیدات خام آن‌ها را صنعت‌گر داخلی، زیر نرخ جهانی خریداری کنند؟
در مقابل صنعت‌گران می‌گویند چرا معدنکاران خام‌فروشی می‌کنند؟

از این نوع تضاد منافع و اختلاف در تمام رشته‌های اقتصادی که دور هم جمع شده و یک ائتلاف را تشکیل داده‌اند، وجود دارد که جای بیانش در این یادداشت نیست.

اما ائتلاف‌ها با علم به اختلاف‌ها شکل گرفته و منجر به تعهد بین اعضای ائتلاف شده است.

اینکه تعهد چه هست کاملاً واضح و مشخص است که اعضای ائتلاف می‌بایست اختلافات خود را کاملاً نادیده گرفته و متعهد شوند که هر یک از اعضای ائتلاف، به هر تعداد که هستند دیگر اعضای ائتلاف را نیز چون خود بدانند؛ یعنی در تبلیغات عمومی و تماس با صاحبان رای بگویند که من متعهد و هم‌قسم هستم برای کل اعضای ائتلاف رای بخواهم.

حال اینکه صاحبان رای چه تصمیم بگیرند دست عضو ائتلاف نیست، رای‌دهندگان خود انتخاب می‌کنند، اما اعضای ائتلاف اخلاقا و اگر قسم یاد کرده باشند (که معمولاً اینگونه است) شرعا وظیفه دارند از کل اعضای ائتلاف خود دفاع کنند.

البته اختلاف نظر‌های جدی به دلیل تضاد منافع یا دیدگاه‌ها وجود دارد که می‌تواند از روز بعد انتخابات به قوت خود باقی باشد ولی در انتخابات باید از صاحبان رای، ۱۴+۱ را درخواست کنند.